Enheduanna ilk ozan, ilk kurban. Uruk kentinin katiplerindendi. O kadın kil tabletlere öyle uzun süre yazdı ki daha önce kim olduğunu ne yaptığını unuttu. Tüm vaktini sadece öyküler yazmaya vakfetti, yüzlerce binlerce kil tableti destanlarla doldurdu. O kadar çok yazdı ki yazdıkları yaşanmış mıydı yoksa kendisi mi uydurmuştu karıştırdı. İşte o an katiplik yolundan saptı […]

Şafak Sınırı ne gündüz ne de gece, iki kapılı bir han, geçenler ne içeri girer ne de dışarı çıkar; ne ölüdürler ne diri, orada sadece destanlar yaşar. Kafanı kaldırıp bir bak gökyüzüne, şafağın kızıl sınırındaki o büyük yıldız var ya, işte orada efsaneler yazılır. Öyküleri ozanlar söylese ve kahramanlar oynasa da öykülerin anası doğdukları yerdir. […]

Hatırla; yine beş kahraman, yine girdik alemlerin fecrine. Çatallı yol ağzında dururken, ötede kara kulelerin uğursuz kızıl ışıkları duman altı… Zafere giden üç yol var; üçü de geceyle gündüzün, hakikatle sözün arasında kısılıp kalmış. Savaş borusu çaldı mı destan yazanlar bir bir kopar, saçlarında rüzgâr, kalplerinde tutkuyla yollara çıkar. Yollardan ezelden beridir akar gölgeler. O […]